“Was I a soldier? Oh, more dangerous than that. I was a carpenter.”

Geregisseerd door onze Britse arbeidersregisseur Ken Loach en geschreven door Paul Laverty, met in de hoofdrol Dave Johns en Hayley Squires. Dit is één van de weinige films van tegenwoordig die laat zien dat armoede en honger nog steeds een realiteit is voor sommige in Engeland.

In deze film volgen we de enorm sympathieke weduwe Daniel Blake die werkloos is vanwege zijn medische toestand. In zijn zoektocht en strijd voor een simpele uitkering loopt hij tegen allerlei obstakels in een bureaucratische wereld waarbij allerlei draaideur tactieken worden toegepast om hem te weerhouden een uitkering aan te vragen. We krijgen zelfs de onderliggende redenen te zien waarom de ambtenaren zelf zich zo strak en robotachtig aan de regels houden. Verder kampt Daniel met langdurige wachttijden aan de telefoon, geforceerde sollicitaties en stompzinnige “motivatie” workshops die hem en anderen begeleiden voor sollicitatieprocedures. Hij gaat er op de meest nuchtere manier mee om en geeft hilarisch commentaar op deze praktijken die rechtse politici in verlegenheid zouden brengen.

Tijdens één van die “sollicitatie” workshops begint de begeleider met: “Ten short seconds. That’s how much a typical employer spents flipping through a CV. Fact. Sixty applications for every low-skilled job. Fact. For a skilled job, it’s twenty to one. Fact. Costa Coffee (een bedrijf) advertised eight jobs. Do you know how many applications they got from that? Over 1300. Fact. So, what does that mean?”

En terwijl de begeleider iedereen schuldgevoel aanspreekt alsof hun werkloosheid hun eigen schuld zou zijn, reageert Daniel Blake bijtend:

– “Well, if you can count, its obvious. There’s not enough jobs. Fact.”

In zijn strijd om een uitkering ontmoet hij de alleenstaande moeder Katie die met haar twee kinderen ook een bijstandsuitkering proberen aan te vragen in deze koude wereld. Uiteindelijk ontwikkelen de twee een hechte familierelatie en vullen elkaar aan waar ze elkaar het hardst nodig hebben. Behalve de tranen die deze film naar boven zal brengen zijn er ook momenten van heldhaftigheid die ons zullen inspireren dat we onszelf niet klein moeten laten krijgen.