“He kiddo. Is he your dad?”
– “Yes.”
“What does he do?”
– “He’s a fund manager.”
“Ah, he’s a fund manager? He’s a bloodsucker. He leaches off others.”
Wie had er verwacht dat we tussen al deze serieuze thema’s een zombie film zouden plaatsen? En wie had er eigenlijk verwacht dat de dialoog hierboven genoemd überhaupt in een zombie film plaats vond?
De afgelopen jaren is Korea ons achter elkaar aan het verbazen doordat ze de meest originele en vermakende films produceren, zoals de OldBoy Trilogy, The Wailing, The Handmaiden en Thirst die allen een internationale publiek hebben weten te scoren. En tot deze lijst hoort Train To Busan zonder enige twijfel ook bij.
Een Koreanse apocalyptische zombie film dat is geregisseerd door Yeon Sang-ho met in de hoofdrol Gong Too, Jung Yu-mi en Ma Dong-seok.
Seok-woo (Gong Yoo) is een fund manager dat altijd bezig is met het bedrijf waardoor hij zijn dochter (Kim Su-an) verwaarloost en zijn vrouw hem heeft verlaten. Voor haar verjaardig wil zijn dochter naar haar moeder toe waardoor ze samen met haar vader op de trein naar Busan reizen.
Terwijl deze film ons constant op het punt van onze stoel houdt met de meest originele en zenuwslopende scenes geeft het commentaar op het egoïsme van mensen en de solidariteit van anderen, oftewel de sociale klassen. Sang-hwa (Ma Dong-seok) is de charismatische, “tough workingclass man”. Yon-suk (Kin Eui-sung) de afgrijselijk egoïstische COO. En Seok-woo is een fund manager die tussen deze twee kanten in staat.
De thema ‘solidariteit vs egoïsme’ kan natuurlijk nooit beter worden vertoond dan in een apocalyptische zombie situatie waarin men moet zien te overleven. En dat is precies wat deze film op een prachtige wijze doet zonder de realiteit van de sociale klassen voor ook maar een seconde te verwaarlozen. Het zijn geen arbitraire mensen meer, heldhaftige hoofdrolspelers, ideale echtgenoten zoals Brad Pit in World War Z. Het plaatst de kleinburgerij (middenklasse) niet meer als de natuurlijke hoofdrolspelers, maar zet de arbeidersklasse voorop. Het is ook de optreden van Ma Dong-seok als de harde en charismatische werkende man Sang-hwa die de hele show steelt.
Train to Busan slaagt als een film voor arbeiders en communisten, maar zelfs in zijn genre als apocalyptische zombie film steekt het zijn hoofd ver boven de meeste Hollywood films uit.