Revolutionaire Eenheid verklaart zich volledig solidair met Mohammed Khatib, de Europese coördinator van Samidoun Palestijnse Gevangenen Solidariteitsnetwerk, nadat de Belgische staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Nicole de Moor (CD&V), heeft verzocht om zijn vluchtelingenstatus te heroverwegen vanwege zijn werk voor de Palestijnse zaak. We roepen alle progressieve en pro-Palestijnse krachten uit om het gezamenlijke statement van Samidoun te ondertekenen, zelf statements te maken, Mohammed uit te nodigen voor bijeenkomsten, en vooral om de strijd tegen de Israëlische genocide en bezetting van Palestina van de rivier tot aan de zee te escaleren.

Mohammed Khatib is een Palestijnse vluchteling, geboren en opgegroeid in Ein al-Hilweh vluchtelingenkamp in Libanon nadat zijn familie moest vluchten uit Palestina tijdens de Nakba in 1948. Hij woont inmiddels ruim tien jaar in België en is de Europese coördinator van Samidoun.

De racistische aanval van de Belgische staat tegen Mohammed probeert de Palestijnse bevrijdingsbeweging, de solidariteitsbeweging en de Palestijnse gemeenschap in België te ondermijnen. Het verzoek tot heroverwegen van zijn vluchtelingenstatus wordt al maanden geopperd door de meest reactionaire krachten in België: extreemrechtse en fascistische partijen zoals de N-VA en de Israëlische ambassade in Brussel.

In een brief van de Israëlische regering aan België wordt geschreven, “We expect that he [Mohammed] will not be able to act freely as part of Samidoun… There is no place for dangerous terrorists like Khatib with such rhetoric on Belgium [sic] soil.” Dit komt ook naar voren in de analyse van de Belgische geheime dienst, die niet denkt dat Samidoun gewelddadige aanvallen gaat plegen, maar waarschuwen dat Samidoun de Belgische relatie met Israël zou kunnen schaden.

Kortom, wat hier gebeurd is dat een Belgische staatssecretaris op verzoek van Israël en extreem-rechtse partijen de vluchtelingenstatus van een Palestijnse activist wil intrekken. Dit is allereerst een aanval op Mohammed zelf en zijn organisatie Samidoun. Maar het is ook een aanval op alle Palestijnen, vluchtelingen en activisten die zich inzetten voor de bevrijding van Palestina en het beëindigen van Belgische steun aan de Israëlische genocide.

De aanval op Mohammed staat in het verlengde van toenemende repressie van Palestijnse activisten en hun supporters. In Duitsland zijn honderden activisten gearresteerd, hebben veel Palestijnen politieke verboden, inreisverboden of deportatieorders opgelegd gekregen, werd deze maand het Palestina Congres verboden, en is Samidoun sinds afgelopen november een “verboden organisatie.” Een soortgelijk beeld zien we in Frankrijk, waar diverse organisaties, waaronder Collectif Palestine Vaincra en Samidoun Paris Banlieue, worden bedreigd met verboden.

In Nederland zagen we de toename in repressie tijdens het bezoek van de oorlogscrimineel en president van de zionistische entiteit, Isaac Herzog, aan Amsterdam, waarbij dertien demonstranten werden gearresteerd. Ook waren er de afgelopen periode arrestaties tijdens demonstraties bij de zionistische ambassade in Den Haag, studentprotesten voor de academische boycot en directe acties tegen de Nederlandse steun aan genocide door heel het land.

Toen Mohammed een maand geleden in Amsterdam sprak op een bijeenkomst van Samidoun Nederland, vond er ook een hetze tegen hem plaats. Geleid door de voormalige NSB-krant De Telegraaf, werd opgeroepen om Mohammed de toegang tot Nederland te weigeren. Desondanks verliep de bijeenkomst zonder enig incident en kon Mohammed een volle zaal toespreken.

In het algemeen zien we onder de heersende klasse een toename in de repressie van een radicaal pro-Palestijns geluid. Op het GroenLinks-PvdA congres werd een lid het woord ontnomen die het zionisme, zeer correct, een racistische ideologie noemde. De anti-racistische slogan “van de rivier tot aan de zee,” wordt door liberale, conservatieve en rechtse politici en opiniemakers gezien als het toppunt van racisme. En steun aan het legitieme Palestijnse gewapende verzet is al helemaal uit den boze.

Deze toename in repressie staat gelijk aan de toename aan steun voor het Palestijnse volk en hun strijd voor bevrijding en terugkeer. De heersende machten zijn bang voor het Palestijnse verzet en bang voor de internationale beweging die dit verzet steunt. Daarom beginnen zij om zich heen te slaan – ze voelen zich een kat in het nauw. Het is van cruciaal belang dat we doorgaan met actievoeren tegen de Israëlische genocide en Gaza en de Europese medeplichtigheid. Wanneer we te maken met repressie escaleren we onze acties en verenigen we onze beweging. Door op een revolutionaire manier om te gaan met repressie maakt het onze beweging sterker, niet zwakker.

We roepen daarom alle progressieve organisaties en supporters van Palestina op om door te gaan met het protesteren tegen de genocide in Gaza, de bezetting van Palestina en de imperialistische steun vanuit het Westen. En om op de Samidoun website de campagne voor Mohammed Khatib te steunen. Samen voor de bevrijding van Palestina van de rivier tot aan de zee, het recht op terugkeer en het recht op verzet.

We sluiten af met een zeer actueel citaat van Mohammed, uit een voordracht die hij gaf in Berlijn in 2019:

We Palestinians are living in a new situation today. We have a huge community in Europe. And we are part of the European society. Whether they like it or not, we are here. And if they are calling for the deportation of refugees, and send them back, we will be very happy to do so. It will be great if Germany is able to push us back to Palestine. But at the same time, we will struggle together to keep the Syrian people and the Iraqi people and other communities who don’t want to go back. And they will struggle for their right of protection. So we will struggle on both fronts. For our Right to Return, and also for the right of people to remain, if this is their decision.

Being in solidarity with the Palestinian people, and for us being in solidarity as Palestinians with all oppressed communities, the migrants, the workers, the women and the queers, is a duty. It’s not a choice. And it’s not something that we just like to do. This is our duty in order to protect ourselves, our movement and our right to exist. As we are struggling for liberation, we are also struggling for Palestinian liberation. To liberate the Palestinian people and our society from Zionism and imperialism, and to live together regardless of religion – Jews, Muslims, Palestinians, Arabs and non-Arabs.