Revolutionaire Eenheid veroordeelt het geweld tegen de NutriAsia staking en arrestaties van de deelnemers, stakers en journalisten in de Filippijnen.

In de Filippijnen hebben de afgelopen maanden ongeveer honderden arbeiders van een NutriAsia fabriek gestaakt. Andere mensen hebben de stakers gesteund en hebben een protestkamp in de buurt van de fabriek opgezet.

NutriAsia heeft gereageerd door stakingsbrekers in te zetten, en/of mensen aan het werk te zetten. De politie en beveiliging is ingeschakeld om de stakingsbrekers aan het werk te houden en af te schermen van de stakers en demonstranten. Dit om de productie van het fabriek draaiend te houden.

Op maandag 30 juli is er een bijeenkomst van de stakers voor een kerkelijke dienst. Rond drie uur ’s middags vielen beveiligingsmedewerkers en de Filippijnse Nationale Politie de stakers aan.

De stakers en demonstranten werden door de beveiliging en politie in elkaar geslagen en gearresteerd. Zelfs journalisten kregen met geweld te maken en werden ook gearresteerd. Mensen kregen valse aanklachten aangesmeerd, zoals verboden wapenbezit en drugsbezit. Er zijn ongeveer 20 mensen gearresteerd. Onder hen is Einstein Recedes van Anakbayan (progressieve jongeren organisatie) en verslaggevers Hiyasmin Saturay, Eric Tandoc, Avon Ang en een stagiair student Psalty Caluza van Altermidya (Alternatieve Media).

Altermidya schrijft zelf in een statement dat ze  ‘al vanaf het begin betrokken [zijn] bij het vastleggen van deze staking en hebben op 14 juni jongstleden exclusieve beelden vastgelegd van een gewelddadige beeindiging van een demonstratie. Deze beelden werden online overal gedeeld. Aangezien de reguliere media weinig bericht over deze staking van honderden arbeiders in de grootste fabrieken van sauzen en specerijen van de Filippijnen (en tevens een grote adverteerder in de media) is onze verslaggeving van doorslaggevend belang geweest bij het juist informeren van het publiek aangaande de benarde situatie van de arbeiders die onder contract staan bij NutriAsia, en deze situatie is ook op miljoenen andere fabrieksarbeiders in de Filippijnen van toepassing’.

Flexwerk en tijdelijke contracten. In Nederland zijn de werkers hierover verdeeld. De strijd hiertegen is nog niet in een ver gevorderd stadium en de noodzaak om hiertegen te strijden lijkt er nog niet te zijn. Want waarom zou ik een vast contract willen? Het is toch maar een bijbaan naast mijn studie? Ik blijf hier niet langer werken, ik zoek wel een andere baan. Ik zit hier toch maar voor heel even?

De problemen van de Filipijnse arbeiders zijn in de kern hetzelfde als die van de Nederlandse: aandeelhouders en bazen worden rijker, de werkenden blijven achter. En hoewel Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog een grote middenklasse kende, betaald door imperialistische superwinsten, zijn er steeds meer mensen met tijdelijke contracten (de moderne dagarbeider), meerdere banen (langer dan acht uur per dag werken) en geen toegang tot fatsoenlijk voedsel, huisvesting, zorg en onderwijs.

De ideale situatie voor een bedrijf met de intentie om uit te buiten…

Solidariteit met de stakers van Nutri-Asia! Laat de gearresteerde stakers, demonstranten en journalisten vrij! Stop met tijdelijke contracten! Vaste werk voor iedereen!